از زراره نقل نموده كه وى گفت :
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند: اى زراره آسمان تاچهل روز بر حسين بن على عليه السلام خون باريد و زمين تا چهل روز تار و تاريك بود و خورشيد تا چهل روز گرفته و نورش سرخ بود و كوهها تكه تكه شده و پراكنده گشتند و درياها روان گرديده و فرشتگان تا چهل روز بر آن حضرت گريستند و هيچ زنى از ما اهل بيت خضاب نكرد و روغن به خود نماليد و سرمه نكشيد و موهايش را شانه نزد تا وقتى كه سر عبيد الله بن زياد را به نزد ما فرستادند و پيوسته بعد از هشادت آن حضرت چشمان ، اشك آلود بود هر گاه جدم ياد آن حضرت را مى نمود محاسنش از اشك خيس مى گشت بطورى كه هر كس آن جناب را مى ديد به حالش ترحم نموده و از گريه اش به گريه مى افتاد و فرشتگانى كه نزد قبر آن حضرت هستند جملگى مى گريند و از گريه ايشان تمام فرشتگان در آسمان و زمين گريه مى كنند، هنگامى كه روح مطهر آن حضرت از كالبد شريفش خارج شد دوزخ فريثاد و بانگى زد كه نزديك بود از صداى آن زمين منشق شود و زمانيكه روح خبيت عبيد الله بن زياد و يزيد بن معاويه از بدن كثيفشان خارج گرديد جهنم جيغى كشيد كه اگر حق تعالى بوسيله فرشتگان حافظ دوزخ آن را كنترل و حبس نمى نمود تمام موجودات روى زمين از هيبت آن مى سوختند و اگر آتش جهنم از حق تعالى اذن مى داشت هيچ جنبنده اى راروى زمين باقى نمى گذارد بلكه تمام را مى بلعيد منتهى مامور و اسير فرمان اوست و بدون امر حق جلت عظمته حركتى از آن صادر نمى شود و مع ذالك چند مرتبه بر نگهبانان طغيان كرده تا بالاخره جبرئيل در آنجا حاضر شد و بالش را بر آن زد تا ساكت گرديد.
ولى در عين حال از آن تاريخ به بعد بر حضرتش گريه و ندبه كرده و پيوسته بر قاتلين او زبانه مى كشد و اگر حجت هاى خدا روى زمين نمى بودند آن را واژگون مى كرد و لرزش هاى زمين و زلزله ها زياد نمى شود مگر صرفا در وقت قيامت .
و هيچ چشم و اشكى نزد خدا محبوب تر از چشم و اشگى نيست كه بگريد و بر آن حضرت جارى گردد و هيچ گريه كننده اى نيست كه بر آن جناب بگريد مگر آنكه گريه اش به حضرت فاطمه عليه السلام رسيده و آن بانو را يارى مى كند و نيز گريه اش به حضرت رسول خدا صلى الله عليه و آله رسيده و بدين وسيله حق ما را ادا كرده .
و هيچ بنده اى نيست كه روز قيامت محشوئر شود مگر آنكه چشمانش گريان است غير از گريه كنندگان بر جدم حضرت حسين بن على عليه السلام چه آنكه ايشان در حالى كه چشمانى روشن و باز دارند محشور مى گردند و آثار سرور و شادى در صورتشان نمايان مى باشد، مردم در فزع و ناراحتى بوده ولى ايشان از هر غم و محنتى در امان هستند، مردم متفرق و پراكنده و مضطرب بوده ولى ايشان در زير عرش و سايه آن به ياد حسين عليه السلام بوده و درباره آن جناب گفتن حديث به مشغولند، از ناملايمات و نارحتيهاى روز حساب هيچ خوف و هراسى ندارند.
به ايشان گفته مى شود: داخل بهشت شويد ولى آنها از ورود به بهشت امتناع نموده و مجلس ذكر حسين عليه السلام را اختيار مى كنند، فرشتگان و حورالعين به آنها پيغام مى دهند كه ما با ولدان مخلد مشتاق شما هستيم ولى ايشان از فرط سرور و نشاطى كه در مجلسشان دارند سرشان را بالا نكرده و به آنها نمى نگرند.
دشمنان ايشان در آخرت دو گروه هستند:
الف : كسانى كه موى جلو سر ايشان را فرشتگان عذاب گرفته و آنها را روى زمين كشان كشان به طرف جهنم مى برند.
ب : آنانكه از روى حسرت مى گويند: ما لنا من شافعين و لا صديق حميم . نه شفيعى داريم و نه دوستى كه از ما حمايت كند.
دشمنان ايشان مقام و منزل آنها را ديده ولى نمى توانند نزديك ايشان شوند.
فرشتگان از طرف همسرهاى ايشان در بهشت و نگهبانان بر ايشان پيغام آورده كه چه كرامت و عطايائى به آنها اعطاء شده .
ايشان در جواب مى گويند: انشاء الله نزد شما خواهيم آمد و پس از اين گفتار به نزد آنها بازگشته و وقتى همسرانشان به آنها خبر مى دهند كه در نزديكى حضرت حسين عليه السلام مى باشند شوقشان زياد گشته واز شعف دل مى گويند:
حمد مى كنيم حق تعالى را كه ما را از فزع اكبر و وحشت هاى قيامت در امان داشت و از آنچه هراس داشتيم نجات داد.
خداوند متعال به ايشان مركب ها و اسبهاى نيكوئى كه بر پشت آنها زين نهاده شده اعطاء فرمود و ايشان بر آنها سوار شده ودر حالى كه خداى منان را ستوده و حمد و ثناء گفته و صلوات بر محمد و آل محمد مى فرستند حركت نموده تا به منازل و جايگاه خويش مى رسند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: